Lajoš Kiš rođen je 1900. godine u Somboru. Nakon diplome iz kompozicije na Muzičkoj akademiji Ferenc List, radio je kao dirigent u Beogradu, zatim kao direktor Novosadskog muzičkog konzervatorijuma, a od 1945. godine kao dirigent Državnog konzervatorijuma u Đeru i Filharmonije u Đeru. Nakon 1950. godine postaje urednik i naučni istraživač mađarske narodne muzike.
"Njegovo ime je tokom vremena izbledelo, pa zapravo ne znaju ko je on bio, ipak se usuđujem reći, naš najveći etnolog, naš sakupljač narodnih pesama, prikupio je više od 20 000 pesama, to je ogroman broj, ovu vrstu sklonosti nasledio je od svoje majke. Bio je velikan i žalosno je što je njegovo ime izbledelo iz javne svesti. " rekla je Ana Seke, predsednik Udruženja etnologa "Kiš Lajoš".
"Ono što cenimo kod Lajoša Kiša jeste to što je on još Somboru postao velikan, da bi kasnijih godina sve to samo potvrdio, ostvarivši još veće rezultate." rekao je Laslo Pašćik, istoričar književnosti.
Prema učesnicima svečanosti, stvaralaštvo i rad Lajoša Kiša i danas predstavljaju uzor.
"Zahvaljujući Lajošu Kišu, između ostalog, ove narodne pesme danas, da tako kažem, u eri preporoda, možemo ponovo pevati, možemo opet učiti, možemo ih opet svojima osećati, a mladi mogu osetiti da je to njihovo nasleđe. " rekao je Jene Hajnal, predsednik Mađarskog nacionalnog saveta.
Rukovodstvo Mađarske građanske kasine u Somboru ostvarilo je stari san postavljanjem spomen-ploče.
„Srećni smo što smo danas otkrili spomen ploču Lajoša Kiša, jer je on takođe bio istaknuti član mađarske zajednice u Somboru, i mislim da će ova ploča imati dostojno mesto u našem dvorištu. " rekla je Eržebet Karčert, predsednik Mađarske građanske kasine.
Violonista Ferenc Čonka, nosilac nagrade Bela Halmoš i nastup ženskog hora Mađarskog kulturnog društva "Bartok Bela" iz Horgoša su učinili ovaj događaj još svečanijim.